گلایه

شرم می کنم از نگاه به آیینه گذر روزگار
رسوانمود عاقبت من بی نقاب عاشق را
همه شعرمن از دردعاشقی بود افسوس
ندانسته که مفهوم عشق درنقابِ تارهاست
عشق از اذل مایه زنده زیستن بود
افسوس که خفاش ذهن تارمردم شهر
هرحس تن خواه رابه کالای عشق فروخت