بعد من خاکسترم را. . .
به دریا به دهید
شاید در قعر دریا شاید
شعر مرا عاشقانه
صدفی ، در نی لبک دمید
تا قطره اشگی ، مروارید شود
یاکه در مهتاب شبی
بدست نسیم
شاید طعم بوسه هایم
لبخند ِ گلی شود
بعد من خاکسترم را
به باد دهید
شاید کسی در راه
به انتظار عاشقی مانده باشد