این منِ خسته

بگذار برایت بگویم
که این تن تکیده مانده درراه
از عبورسالهای کویریِ مهربانی
تنی شد عاشقانه
که بوی عشق ، حتی
ازحیاط همسایه
به روحش پرِپرواز می دهد
دستانش درکار مرهم
بربا ل پرنده زخمی
آغوشش پناه بی پناهی
سرشانه اش جایی برای
هق هق بی دلیل و بادلیل
حالا اگر تو درراهی
حالا اگر تو صدای قلبم را می شنوی
به سراغم بیا نازنین
بیا پیش از آنکه
طوفان این زمستان نامردمی
تنم را برباد دهد

بوسه پنهان

کنار تنِ عاشقیت ، تنم رها از بودن ست

نفس ، نفس زدنت ، بهانه زندهِ زندگی

هیچ راهی برای پنهان کردن عشقت

برایم نمی ماند

وقتی حتی تنهایی هایم ،

بوی ترا می دهد

وقتی ، همه هستیم

پرازنوازش توست

بوسه پنهانی وآغوش مهربانی