*کوچه قدیمی*

دیشب سراغ کوچه های قدیمی خاطر رفتم . . . . هنوز هم همانی بود که بود . . . .  رد پاهای عاشقی ، اون بوته  یاس رازقی، کافه مجنون . . . . کافه مجنون ، هنوزهم پرشاخه بود وبا آن سایه مهربانش، و وقتی باد توی گیسوان برگی ش می پیچید ، زمزمه عاشقی . . . . وهنوزهم سینی فنجان چای تازه رو تو دستش  برا ی آنهایی که لحظه ای کنارش می نشینند،  تعارف میکرد . . . .

یادم آمد چه راحت همه این سادگی هارو با جاروی  فراموشی کشیدن ،روی رد پاهااز یاد بردی .  . . . ،کاش همین قدر که یادم هست برای بودنت چه کردم یادم نمی ماند برای رفتن چه کردی

*****

پناه بی پناهیم  آیینه ای شد بردیوار

که فریاد را  باران چشمم کرد

کاش نفس در سینه زندان نبود

شاید همه آیینه را فریاد میزدم

 

*عاشقانه*

گفتی دل نازک شده ای . . . .  راست می گویی ، چه کنم وقتی  دیگر هیچ کس مثل  خودش نیست  . . .گفتی آدمها در طول زندگی بزرگ می شوند و عوض می شوند . . . . اما نگفتی تقصیر من چیست که خیلی آدمها عوضی  می شوند . . . . .  شاید مقصر من هستم ، آخه یاد نگرفتم شکلک بزرگها رو روی صورتم بزنم  . . . معنی بی تفاوتی یاد نگرفتم . .. وهنوزهم دلم عاشقه همون عاشقانه های قدیمه. . . .

برای یکی

وقتی دلتنگی سراغت می یاد بی اختیار یاد کسی وکسانی میافتی که به یادت هستند وترا برای همینی که هستی دوست دارند همون ها هستند که برای موندن و عاشقانه بودن دلیل زندگی میشن اگرچه شاید دیر یادت کنند اما خاطره ها همیشه یادت می آورد که هنوز هستی دردل یک نفر

*بهانه*

به بهانه ها التماس نکن

وقتی بودنت از سر اجبار است

به چشمم نگاه کن وببین

سالها پیش رفتنت را  ثبت کرد

###

 

شاید برایم دیر باشد

این اعتراف تو برای نماندن

کاش قدری صبر

توی فنجان چایت رخته بودم

برای دیده نشدن

برایم هیچم سخت نیست

من که همیشه جایم هست 

تا نبودن دیگری

منی که چمدان خاطرهایم

پشت درب فراموشی ست

کنار آمدن باقاب خالی اتاق

نشستن در سکوت تنهایی مهتاب

فوت کردن به فال خوش فردا

سخت نیست

برای من که سنگفرش

کوچه های رفاقت دیروز

هیچ ردی از مهربانی ندارد

##

*

****

. . . .  داشتم به این فکر می کردم که خیلی از آدمها در طول زندگی چقدر سخت عوض می شوند و خیلی ها چه راحت عوضی و درست همانی که انتظار نداری  همانی می شود که باید می شد