کاش انسان نبودم  و

رنج هایت را

به زخم قلم نمی تراشیدم

می خواستم  اشکی  باشم ... که   بباری ام

می خواستم قصیده ای باشم ...که   بخوانی ام

می خواستم صداقتی باشم ...که   بگویی ام

میگویم کاش انسان نبودم   و

تو مرا نمی شناختی ...

(الف-هیچ)اردلان نوری