عاشقانه هایم را سرود می کنم
انگاه که در میا نه شب ، باد
عطر گیسوانت را، سوغات می اورد
من با نی لبکی از جنس اشکهای پنهان
تاسحرگاه می نوازم ؛ آرام . . . آرام
واژه واژه شعرم از نم چشمت معطر است
واین سرخی هر سطر، خون دل سالهای انتظار
بامن بمان ای ستاره روشن شب تیره گی ام
بامن بمان ای حسرت فروع خورده عاشقی
بامن بما ن تنها بهانه هستی ام
با. . من . . بمان
کاش این تن ها از تنهایی من
پرمی کشید چون دود سیگار
کاش سایه های مجازی اش
از دیوار دل و خاطره شسته می شد
درست مثل رد سرخ و سیاه سرنهادن
از تن چرک پیراهنی کهنه زیرباران اشگ
مهرگان بعد از نوروزدر رده دوم از نظر اهمیت جشنهای باستانی است. مهرگان آغاز فصل پائیز است . این جشن روز مهر از فصل مهر می باشد ( ۱۰ مهربرابر با 2 اکتبر ) این جشن که در مهر روز آغاز می‌شود و شش روز به درازا می‌انجامد و در روز رام روز به پایان می‌رسد. نخستین روز جشن، مهرگان عامه (همگانی) و واپسین روز جشن، مهرگان خاصه (ویژه) نامیده می‌شود. در زمان ساسانیان بر این باور بودند که اهوره‌مزدا یاقوت را در روز نوروز و زبرجد را در روز مهرگان آفریده‌است و از دیر باز ایرانیان بر این باور بودند که در این روز کاوه آهنگر علیه ضحاک به پاخاست و فریدون بر اژی دهاک (ضحاک) غلبه کرد
نیستی تابدانی ، این نبودنت
دردیست که هردم یادت تازه مید ارد
کاش می دانستی
وقتی گاهی حالِ من می پرسی
خود چه زخمیست گفتن
هستم ، خوبم . . . .
