کاش این تن ها از تنهایی من
پرمی کشید چون دود سیگار
کاش سایه های مجازی اش
از دیوار دل و خاطره شسته می شد
درست مثل رد سرخ و سیاه سرنهادن
از تن چرک پیراهنی کهنه زیرباران اشگ