عاشقانه هایم را سرود می کنم

انگاه که در میا نه شب ، باد

عطر گیسوانت را، سوغات می اورد

من با نی لبکی از جنس اشکهای پنهان

تاسحرگاه می نوازم ؛ آرام . . . آرام

واژه واژه شعرم از نم چشمت معطر است

واین سرخی هر سطر، خون دل سالهای انتظار

بامن بمان ای ستاره روشن شب تیره گی ام

بامن بمان ای حسرت فروع خورده عاشقی

بامن بما ن  تنها بهانه هستی ام

با. . من . . بمان