عاقبت روزی،به ساحت عشق قسم
وقت آن خواهدرسید
در سر آن سِر قرار
فارغ از این باید و آن قابها
تنگِ تنگ به آغوش می کشانمت
تو حجابی ز گیسویت بساز
من رخ خود غرق در آن حجاب
محو می گردیم ، میان مه و ماه
دور ز چشم دل مردگان ،این ماجرا
شعرمن۹۹/۳/۲۰
- انوشه گلبن
- شنبه ۱۱ ارديبهشت ۰۰