رسوایی

توی کوچه پس کوچه روزگار
هنوز رد پای رفتن درسکوت تو
مثل قابِ خالی اعتمادت
مثل نیمکت خالی پارک
مثل انتظار ،مثل طعم اولین بوسه
مثل سادگی باورهای من
هوای چشمانم را ، بی اختیار
نمناک و بارانی
میخواهد و
دیگر چه وحشت از رسوایی
#شعرمن