عشقِ انسان آگاه و بیدار به تو آزادی میدهد
عشقِ انسان نا آگاه، عشق نیست، گدایی است.
او میخواهد که دوستش بداری.
میخواهد که بیشتر و بیشتر عشق بگیرد. عشق او چیزی جز شهوت نیست.
شهوتی که لباس عشق بر تن کرده است
اما عشقِ یک انسان بیدار درست عکس این است.
عشق یک امپراطور است. در کنارش،ملکه میشوی، نه اسباب شهوترانی
او بسیار دارد و از غنای خویش میبخشد
عشق او بخشش بی قید و شرط است. سهیم کردن است.
بدون هیچ مطالبه و توقعی. بدون هیچ انتظاری برای جبران و باز پس گرفتن.
