سرم را به آسمان می دوزم

شاید

از سرعت اشگهایم

که در شیب تند شیارزمان

سررازیراست  ،    بکاهد

 واین جا - فاصله -

آخرین مکان بودن باتو

دیواریست به ضخامت یک شیشه

دنیای من بودن باخاطره ها

دنیای تو

 رفتن و فراموشی