دستهای خالیم را باور کن ..  

که در انتظارتقدیم گلی بودند ..

به اعتماد دراز شده به سوی فردا

که می توانست پناه پرنده زحمی باشد ..

شاید برای پروازی دیگر

کسی دیگر باورندار دستهای خالی

بالهای خونین که قدرت پرواز ندارند ....