چه اهمیتی دارد . . . مهم این بودن؛ با هم بودن است و بس . . . .
اینکه تومنی من هم تو. . .و بدون دیگری هیچ هستیم فقط هیچ . . . . . . فقط همین مهم است وبست
و قضاوت ؛ باشد برای دیگران . . هرچند که این داوری های کور، توهمی باشد و خیالی ، یانه حتی سراسر به چشم شان شرم آور . . توضیح را به اختیار دیگران میگذاریم بگذار چنین خیال کنند که از خط بیرون زدهایم
چه اهمیتی دارد کج فهمی کسانی که مثل سایه در میان نور واقعیِ نیاز بودن منوتوگاه پیداوگاه محو می شود .
درست همانندهمان روشنی ودود سیگار میان لذت سکوتِ واقعیتی بودن از من وتو وبه ما شدن رسیدن
خارج این دایره غوغایست وهرکسی آنراآنچنان که در واقعیتِ پشت نقابش هست می فهمد . . . . یکی همانند بهشت وآن دیگری دوزخی سراسر آتش
- انوشه گلبن
- پنجشنبه ۷ بهمن ۹۵