دلم، هوایی می شود
وقتی گاه وبی گاه
سرش به پنجره یاد ها
می خورد و دوباره
همان سرگیجه بویت
همان حس غریب قفس
همان درد تنهایی
میان این همه تن بی سر
انوشه گلبن **
دلم، هوایی می شود
وقتی گاه وبی گاه
سرش به پنجره یاد ها
می خورد و دوباره
همان سرگیجه بویت
همان حس غریب قفس
همان درد تنهایی
میان این همه تن بی سر
انوشه گلبن **