از کلاف سردر گم زندگی
کلاهی بافته ام به گشادی سرم
شاید این سربسرکردن زندگی
همانی نباشد که باور دارم
بااین همه زخمه نا کوک که زندگی
برساز دل و روزگارم می زند
شاید سهم من از این هستی
همان پنهان پشت درب خانه ها
دیدن دنیا از پس پنجره روبه دیوار
انوشه گلبن **
