نیستی جای تو در آغوشم خالیست

چشمان منتظر را

به چارچوبه مترسک قرض داده ام

وگوشهام را بگوشواره مترسک

شاید آمدنت را زود کند شاید

بی تو در قفس

هیچی جز بوی تو مرا آرام نمی کند

کنار باد بنشین شایدبوی تو

مرا تا دیداری دیگر زنده نگه دارد

انوشه گلبن**بهمن 89