ازشانه هایم چتر می سازم

تا لایق شبنم گونهایت شود

 به استقامت و پایداری سرو

پیوندی ابدی خواهم زد تا

قرار بی قراری تنهائی هاشود

و

آغوشم را ؛ خالی از هرگونه

هرزگی تن خواهی ،گرم از اعتماد   

برای پناه دل بی پناه وسری بی قرار

و سینه ام را

گورستانی برای زخم ها و زخمه ها

وچشمانم را در پنهان ترین پناه

پنهان . . .

گلبن  دی92