سنگ فرش قدم هایت تازه است
بوی باران می دهد
بوی خاک ِ خیس !
سردی فاصله شاید ذهن من را شور کند
شورزار دلم هنوز به نگاهی بهار می شود
کاش عاشقی دیر نکرده بود
کاش مسافرش زودتر به خانه میرسید
دیر است دیر
حق با رهگذر سنگفرش باران بود
هیچ مسافری دیگر حتی برای چند صبایی هم
مسافرخانه متروک را نمی خواهد
تیرماه 92 گلبن
