حوا جان. . . . . باکره باش . . تا من پشت آن ، همه لجن زار ذهنم را یک شبه با غرور فراموش کنم ،  فراموشم شود همه خیانتی را که در حقت کرده ام . . . حوا جان . . . . ســکــوت کن و صبوری . . . . . تا من وقیحانه حق زنانگی کردنت را منکر شوم   حوا جان . . . . . تو وارث ترس تجربه ،  گناه خواستن ،   آتش بودن ،  ابلیس دیدن باش . . . . توهمه درد تولد و زحمت بیداری شبانه را تحمل کن . . . .  تا من وارث حق حیات و انتخاب زندگی ات شوم  وبه مرد بودن و مردانگیم به بالم حوا جان . . . . . تو پوشیده به مان . . . . . تا من همه عریانی دنیا را تجربه کنم  ، هم پایم نان آور باش چون من برای خاکت از جان بگذر . . . . . . تا من ترا به نشان فاحشه و مزدور مفتخرکنم  حوا جان . . . . تو اسیر در چنگال قواعد و چهارچوبهای    مردان گرسنه شهوت بمان . . . . تامن یدک کش برابری و مساوات اجتماعی باشم