* یه حرف باسایه *

وقتی دلتنگ می شوم یا آسمان حوصله ام ابری. . . هیچ چیز و هیچکس نمی تواند آرام ام کند ! می دانم . . . بی خودی دنبال بهانه برای این درد می گردم دردی که از هرطرف بکشی یه اندازه درد دارد و یک معنی دارد وشاید بایدکه کمی مرحم فراموشی روی آن زد . . . شاید اما وقتی مثل آیینه  میشه قاب عکسهای نخ نمای خاطرت در ذهن  هر پک زدن سیگار،این سایه  تنهایی دست از سرت برنمی دارد و جاسیگاری هم هی خاکستر رفاقتهارو دود چشمت می کنه فقط دردت را فریاد چاره ساز می شه . . . . . فریادی رو به دیوار

به یاد شاملو

میان ماندن و رفتن حکایتی کردیم
که آشکارا در پرده‌ ی کنایت رفت
مجال ما همه این تنگ مایه بود و دریغ
که مایه خود همه در وجه این حکایت رفت