بازهم حرفی در باد

کاش باورت می شد خواستن من
نان سفره دست تنگیِ من نیست
که سیرت نمی کنه.. . صوری نیست
نه ، زوری هم که نیست
خواستن باید که اشتهایش باشد

برای خاتون خودم

شاید همین باشه ، علت تو بودن بی من
شاید همون شب که تبِ قصه غصه زلفت
تن یخی تنهایی من روسوزود
همون شب که از حوض حیاط
یه قرص ماه رو به خوردم دادی
کاش یادم می شد رد ریمیل رو
توتاریکی از شونه پاکن میزدم
تادیگه زیر آفتاب دنبال آفتابه حیرون نشم