از بدترین عادات ما مثلا زنده ها ! ! ! اینه که وقتی کسی برای همیشه مسافر میشه. . . تازه یاد مان می اید که چه بود و کی بود و چه کرد!!!!

قصد ندارم این عادت بد را توجیه کنم اما ا . .  . .

بعد دو روز در شوک و حیرت واجب دونستم ادای دین کنم به کسی که دنیای اش کودکان ایرانی بود ومهم ترین دق دقه زندگی اش شادی بچه ها حتی در بد ترین شرایط جسمی و بیماری لبخند لب کودکان ؛  مسکن درد جسمی اش. . . . .

هیچی به قلمم نمی آید . ..غیر از این که . . . . .

                                         دنیا فنی زاده هم مسافر ابدی شد