می شود با گل ها همسایه شد
می شود در نور مهتاب خانه کرد
می شود از یک نگاه منتظر
قطره اشگ را بامهر شست
می شود از میان یاد ها
بوته های یاس را آرام گفت
مهربانی در خود مهرست وبس
یاد یاران تاکه در جانم هست
می شود عاشق شدوتن را نخواست
میشود زفردا ترسی نداشت
میشود باورشود این زندگی
هیچ جایی برای حسرت نداشت
انوشه گلبن ** مهر92
- انوشه گلبن
- شنبه ۲۸ دی ۹۲
